Vrijdag 18 januari 2013

Lieve mensen, wat een reacties heb ik gekregen op mijn bericht over mijn nieuwe vriend; de oog melanoom. Waanzinnig veel.....uit alle hoeken en gaten....prachtige mails, telefoontjes, bezoekjes etc.....dat doet mij verrekte goed en geeft mij, en zeker niet te vergeten Yvonne, een giga steun in de rug bij onze strijd tegen dat kolere ding.
Dank iedereen!

Iedereen is zich dood geschrokken....logisch want dit kan dus iedereen overkomen.....................dat blijkt weer.....

Het is onmogelijk om iedereen persoonlijk te informeren over de stand van zaken, vandaar dat ik een blog heb geopend. Iedereen kan dan lezen hoe ik er voor staat. Je kan je aanmelden en dan krijg je automatisch een bericht als ik wat geschreven heb.


Gisteren zijn wij bij Dr. Leo van Duivenvoorden geweest. Onze homeopaat waar wij al jaren komen. De Homeopathie heeft een enorme vooruitgang geboekt bij de strijd tegen kankergezwellen.
In India is men veel verder dan hier. In het Westen vinden veel mensen het toch een soort kwakzalverij.
Jammer....want wij hebben de ervaring dat het echt werkt!

Van Leo kreeg ik drie middelen om in te nemen. Een om mijn lever te beschermen tegen mogelijke uitzaaiingen, een voor mijn algehele conditie en de laatste tegen de tumor in mijn oog.

Donderdag 30 januari gaan wij - samen met Marieke, Jelmer en Thimo - op weg naar Leogang in Oostenrijk. Lekker een weekje de sneeuw in.

Gisteren kregen wij te horen....mazzel.......dat ik mij maandag 11 februari om 08.00 uur mag melden in Lausanne in het ziekenhuis.
Wij kunnen dus vanuit Oostenrijk direct doorrijden naar Lausanne....joepie !

Dinsdagmiddag 12 feb. worden er - onder volledige narcose- 4 tantium ringetjes op mijn oog gezet. Die markeren de tumor. De ringetjes blijven voor altijd zitten. Ben benieuwd of ik nog door de douane heen kom bij Schiphol :)

Woensdag word ik dan ontslagen uit het ziekenhuis. Daarna gaan wij naar Villigen....200 km verderop bij Zürich  Daar krijg ik een speciaal masker aangemeten voor de bestraling met protonen. Vanaf maandag 18 februari word ik iedere dag voor 40 seconden bestraald met protonen. Aan de eind van de week mag ik naar Nederland terug. Hoogstwaarschijnlijk zijn wij dan maandag 25 feb weer op Terschelling. Dat is het plan....maar ja...wij weten nu dat het leven niet echt te plannen is...dus? wij zien wel.....

Dat is de stand van zaken. Ik voel mij positief. Ik heb geen uitzaaiingen ( zover ze dat nu kunnen zien) terwijl die tumor er al langer zit. Zodra ze dat ding hebben bestraald, kan hij niet meer uitzaaien.......Dat is een fijn gevoel.

Het nadeel van de protonenbehandeling is echter dat het effect van deze bestraling pas tussen 1 a 1,5 jaar kan worden gezien. De eerste controle is ongeveer 3 maanden na de bestraling. Dan zal het buikje wel weer gaan opspelen van de zenuwen.

Moet je nagaan...maandagmiddag 14 januari 2013 om 14.00 uur wisten wij nog van niets........effe druppeltjes halen bij de oogarts in Sneek en daarna snel naar huis. Dachten wij.......................

Voel mij nog steeds onwerkelijk over de situatie  Het is net alsof ik in een film zit, maar 's morgens bi het wakker worden dan realiseer ik mij direct dat ik kankerpatiënt ben en dan speelt de buikpijn op.

Ik ben ook blij dat Yvonne zo sterk is en dat wij het, min of meer, samen gaan doen.