Dinsdag 19 februari 2013

Gisteren moesten wij ons om 9.00 uur melden in het bestralingscentrum PSI. Wij waren keurig op tijd weggegaan, maar meerdere mensen hadden - gek genoeg - besloten om op dat tijdstip de grens met Zwitserland maar eens over te steken. Dus.... STAU...........De grensovergang ( over de Rijn) is een klein bruggetje. Dat er überhaupt nog een grenspost is.....ze houden niemand aan...zinloos dus.... Enfin...iets te laat komen wij in Villigen aan.

Gisteren moest ik de hele procedure doornemen en oefenen voor het echte werk dat vandaag (dinsdag) zou plaatsvinden. Dat ging prima. Ik had iets minder last van die k.....ooglidhaken.......

Vanmorgen gingen wij vroeger op pad en natuurlijk kwamen wij veel te vroeg aan. Zal je altijd zult zien.

De eerste dag van de Protonen bestraling. Best spannend...ik wist dat je er niets van zou voelen, maar toch die onzekerheid. Ik had ervan gedroomd.........

Ik werd opgeroepen door de twee dames die mij eerder hadden begeleid. Ik nam nog even de procedure met hen door wat betreft de "commando's. Weer legden zij het heel erg goed uit. Daarna nam ik plaats in mijn futuristische stoel vlak voor HET nog futuristische Protonen apparaat. Het lijkt wel een science fiction film waarin ik terecht ben gekomen. De bekende haken werden weer vastgesjord en ik kreeg mijn inmiddels mij vertrouwde Sunderum masker op met bitje. Daarna werd mijn hoofd liefdevol vastgezet en kon ik niets meer zeggen. Ik moest de "duikersmethode" toepassen om te laten zien of het goed ging. Duim omhoog is goed en andersom is minder goed. En dat terwijl ik helemaal niet duiken kan.......Ondertussen maakt een van de dames foto's met mijn Iphone.

Dan worden er weer vele X ray foto's gemaakt om de positie van de tumor in het oog goed in beeld te krijgen. Achter mijn stoel zit een van de dames achter een paar grote computerschermen. Hierbij is het oog giga groot te zien.
Alles wordt voor de honderdste keer afgesteld...ja..die Zwitsers zijn echt nauwkeurig......niet voor niets maken zij horloges en de meeste geavanceerde medische apparatuur.

Ondertussen zijn de dames bezig om de ""Protonenstraal" in mijn kamertje te krijgen. Het duurt een paar minuten. "De straal zit ergens anders en wordt nu getransporteerd naar onze kamer" . Het lijkt wel of die Protonenstraal leeft en van stal moet worden gehaald. Iedereen mag hem even gebruiken. Weer schieten mij beelden te binnen van de TV serie de "Enterprise", waarbij mensen worden "weggestraald" naar andere plekken.

Dan krijg ik het sein dat ze de ruimte gaan verlaten. Alleen blijf ik achter in de kamer. Ik kan ze wel horen. Dan hoor ik via de intercom "bitte auf das licht hineinschauen" "Wir starten nun die bestrahlung"
Ik concentreer mij als een gek op dat ene gele lichtje. "Blijven goed kijken jochie...hoor ik mijzelf zeggen......nou zeggen? met een bitje in je mond kan je nog geen "pap" zeggen.
50 seconden duren langer dan ooit. Dan is het gedaan. Poehpoeh.....pppfffffffff....wat een opluchting.

Opgelucht haal ik adem en mag de ruimte verlaten.......hehehe....ik had niets maar dan ook niets van
de bestraling gemerkt. Daarna krijg ik wal zalf in mijn ogen...ik ben inmiddels wat gewend hoor aan al die rommel in mijn ogen.......en krijg ik ook nog een tube mee met andere zalf. Ze weten niet of ze misschien toch mijn ooglid hebben geraakt. Daarom is deze zalf uit voorzorg. Twee keer per dag smeren.

Ook mag ik het terrein van PSI nog niet verlaten, want ik heb nog een beetje straling bij mij en dan gaan de alarmen bij de uitgang af. Dus eerst een bakje doen aan de overkant, waar een prima "kantine" is met heerlijke lunch mogelijkheden en gratis WIFI. Bij de kassa wil ik 2 espresso afrekenen....ik weet alleen nog de Italiaanse tekst, terwijl ik die taal helemaal niet spreek. Dat komt vanwege de opluchting en het feit dat wij de hele dag 4 talen door elkaar spreken; Frans, Duits, Engels en Nederlands. Gelukkig spreek ik geen "Aesters" anders werd het een nog grotere jamboel qua talen.

Het is hier perfect georganiseerd. Werkelijk petje af.....iedereen is vriendelijk en behulpzaam etc...
De eerste en de ergste dag zit erop. Nog 3 x en dan naar huis. Effe diep ademhalen.............